Mr Hodgkin - Annick Gunst: 0-1!

Hey

Omdat sommigen onder jullie wellicht ook graag de uitslag van de PET-scan willen kennen, nu al snel een berichtje. De titel zegt al alles natuurlijk: 0-1 in mijn voordeel! Fantastisch nieuws dus!

Ik was eigenlijk buiten alle verwachtingen om totaal niet zenuwachtig, had er zoals eerder gezegd een goede intuïtie over. Nico zat toppe-nerveus naast me in de wachtzaal. En toen ging de deur open en klonk het "Mevr Gunst?". We schreden zijn kabinet binnen...

Een hilarische conversatie "dokter-patiënt" werd opgestart:

* De dokter viel meteen met de deur in huis: we zaten nog niet op onze stoelen voor hem of hij zei "De PET scan is volledig normaal". Euh ja, en wat betekent dit dan? Dokter: "Dat het normaal is". Wij terug: "wil dat zeggen dat de resultaten zijn zoals U ze verwacht had en wat is dat dan?". Hij weer: "Nee, nee dat er niks meer te zien is op de scan, dus een gewoon gezonde mensen-scan". En toen viel er een stilte... Niks meer te zien, wauw! Volledige remise, zei de dokter ook nog.

* Na de stilte de volgende vraag "Is dit een verwacht resultaat? Dokter "Ja, voor die groep van mensen die volledig van de ziekte verlost geraken" En daarom is de kans nu heel groot dat ik bij die groep zit!!

* En toen kwam ik natuurlijk met de vragen rond verdere behandeling "Moet ik dan veder behandeld worden? Moet het nog met die grote bazooka zijn? En moet het dan nog 4*die bazooka zijn"? 3 maal ja was het antwoord. Stoppen met behandeling is geen optie. Mr Hodgkin is voor de scans niet meer zichtbaar, maar hij ligt nog wel ergens - onzichtbaar voor onze menselijke apparatuur - op de loer in de kleinste hoekjes van mijn cellulair systeem. Hij zal niet aarzelen met plezier te herleven als hij daar de kans toe ziet. Grote bazooka of kleinere bazooka? Omdat we geen kinderwens meer hebben (deze behandeling maakt je immers totaal onvruchtbaar), wil de dokter verder gaan met de bazooka zodat Mr Hodgkin waar hij zich nu ook schuilhoudt zeker bereikt wordt. Misschien moet ik toch nog even met Nico rond de tafel zitten om alsnog een broertje of zusje voor onze kids te wensen? Grapje, nee dat is natuurlijk niet echt aan de orde. Nog 4 keer schieten met de bazouka of minder? We houden het verder op de standaardbehandeling. Na cyclus 4 terug een PET-scan.

Dat ik nog pijnen voel in de zones waar ik voor start van de behandeling ook de pijnen gevoeld heb, deed de dokter af als "mmmh, dat gaan wel nog altijd zwakke plekken zijn". Tja, zolang het niet via scans of bloedwaarden zichtbaar is, geven dokters niet veel aandacht aan wat hun patiënten voelen.

Dus maandag starten we met cyclus 3 en gaan we gewoon door.

Fantastisch nieuws dus, waar we de komende 3 groene dagen regelmatig op gaan klinken.

Blije Annick