Ontwaken!

Goedemorgen!

Het revalidatieproces gaat verder met vallen en opstaan. En dat is "normaal"...

Op fysiek vlak: 
- periodes met nog allerlei pijntjes, vermoeidheid & laag energiepeil
- periodes waarin mijn lichaam min of meer in balans voelt

Op mentaal vlak
- periodes met gepieker, over-ge-analyseer, (ver)oordelend, bezig met verleden en toekomst
- periodes waar ik me bewust ben van mijn gedachten, meer kan loslaten, in het NU leef,...

Op emotioneel vlak
- periodes vol van onrust, gejaagdheid, angst, verwardheid, ongeduld en onzekerheid
- periodes waar ik innerlijke rust, vreugde, vertrouwen, liefde, harmonie... ervaar

Op spiritueel vlak
- periodes met een te grote focus op wat anderen van mij denken, verwachten, ...
- periodes waar ik meer voeling heb met mezelf, mijn hart en intuïtie laat spreken, ...

Het besef dat die 4 vlakken er zijn. Dat ze alle 4 verbonden zijn met elkaar en impact hebben op elkaar. Dat ze alle 4 mijn liefdevolle aandacht nodig hebben. Dat is voor mij heel erg duidelijk geworden.

Dankzij het lezen van enkele boeken die voor mij op het juiste moment op mijn pad kwamen: Waar je gaat daar ben je (Jon Kabat-Zinn) en Dit ben je écht (Nele Cools). Aanraders voor iedereen die zoekend is in het leven. Bij mij slaat de inhoud alleszins heel sterk aan. Ik voel me als een spons: kleurend, onderstrepend, herlezend baan ik me een weg en voel het ene helend inzicht na het andere in mijn ziel binnenkomen. Ik word er heel dikwijls door geraakt. Voeding voor de ziel! Ik ben ontzettend dankbaar dat ik ze ontdekt heb. Het voelt aan als "ontwaken". 




















Het helpt me ook om nog meer overtuigd te raken dat ik anders in het leven wil staan.

Ik voel dat de zaadjes geplant worden: meer doen
- waar ik met mijn volle GEVOEL achter sta (is niet perse wat anderen vinden dat ik goed zou doen)
- waar ik van betekenis ben voor anderen
- max gebruik maken van die "talenten" waar ik zelf weinig moeite voor moet doen en graag doe
  op de voorgrond zitten momenteel:
     * taal, woorden, boodschappen helder maken voor ontvangers - ik ben een taalmadame!
     * overdragen, delen, luisteren, anderen helpen tot inzichten te komen die hen vooruithelpen
    * ...



Kortom: de scheidingslijn tussen werk en privé wat minder zichtbaar en minder gepolariseerd. Gewoon leven en dat genieten op het werk ook een even normale en vaak voorkomende aangelegenheid is dan prive

Dan zullen mijn 4 vlakken veel meer in balans blijven. Dan zal ikzelf meer innerlijke rust vinden. Dan zal ook mijn omgeving nog veel meer van mij kunnen genieten.

Idealistisch, utopisch, onmogelijk?
Ik ga er alleszins voor en voel me daar weinig bereid tot compromissen.

Uiteraard zal ook dit pad verder met vallen en opstaan bewandeld worden, maar de visie is er.
Rust, stilte, aandachtig luisteren naar mezelf, geloof ... en blijven focussen op de visie en hem verfijnen zullen er wel voor zorgen dat de zaken zich verder zullen concretiseren en ontplooien.

Een optimistische Annick

Stilteplek

Dag,

Het thema Stilte blijft me beroeren de laatste dagen.

Het is voor mij - tijdens mijn verblijf in de Stiltehoeve- duidelijk geworden hoe de sociale, communicatieve gedreven Annick ook een grote behoefte heeft aan stilte, rust en bezinning. Hoe zelfs deze voor mij nog minder bekende Annick momenteel heel graag geboren wil worden en meer en meer een plekje wil krijgen. Wat je dus denkt te zijn ben je daarom niet perse en omgekeerd...

Hoeveel energie ik tank door me af te schermen van de vele prikkels, door aandachtig te voelen wat van binnenuit gezegd, gevoeld wil worden. Mediteren en yoga beoefenen is voor mij een goede manier. Ook het lezen van spirituele boeken brengt inzicht. Zelfs schrijven en tekenen/kleuren dragen daar positief aan bij.  Aandachtig wandelen in de natuur is eveneens een ongelooflijke bron van inspiratie. 

Ondanks het feit dat ik nog niet aan het werk ben, is het contrast al goed voelbaar tussen de Stiltehoeve en het hier en nu van het gezin. Mijn dorst naar rust en stilte is duidelijk nog niet gestild, dat is heel duidelijk voelbaar. 

Dat heeft me aangezet een Stilteplekje te creëren in huis. Met de luxe van een logeerkamer, die eerder een rommel-strijk-logeerkamer was, was het een evidentie dat hier een kans lag om een Stilteplek te maken. Met de beschikbare middelen is deze kamer nu omgetoverd tot een gezellige plek waar je kan rusten, lezen , mediteren, tekenen, schrijven, ...gewoon zijn. Zolang het maar in stilte is. Praten kan ook maar dan liefst op fluistertoon. Het was heel verrassend vast te stellen dat ook de rest van the family enthousiast werd. Niet in het minst de kinderen! Lekker cocoonen, kaarsjes aan, geur van wierookstokje zorgt voor een aparte rustgevende sfeer. Fijn! Dochterlief zelfs op eigen vraag al een eerste keer mee yoga-oefeningen gedaan en ...ze vond het leuk! Manlief springt ook op de kar door aan te bieden het felgele kleur aan de muur te willen overschilderen met een wat meer rustgevend tintje. En zo is er een begin gemaakt om omstandigheden te creëren die de ingeslagen weg mee ondersteunen. 

Dat is ook nodig want ik voel nu al hoe moeilijk het is om de stilte, de bezinning etc..in te bouwen in het leven van alledag, het leven van een huisvrouw dan nog. De behoefte blijft echter groot ...alsof stilte momenteel mijn grootste energiebron is.

Annick, de madame van de woorden, is hopeloos in love met de stilte. 
Toon Hermans wist dit al heel mooi te verwoorden:

Woorden kunnen strelen of pijn doen

Woorden kunnen opbouwen of afbreken

Woorden kunnen liefde verklanken of haat

Woorden kunnen helen of doden

Woorden zijn waarheid of leugen,

Je kan er alle kanten mee op.

Toch zeggen woorden lang niet alles

En zijn er momenten waarop woorden tekortschieten

Niet kunnen uitdrukken

Wat we denken en voelen

Dan is er de stilte.

Zij is niet gemaakt van letters

Niet gemaakt van klanken

En zij manifesteert zich 

In haar mysterieuze 'niets'

Zij zegt wat nooit gezegd kan worden

Noch geschreven

Het diepste woord 

Schuilt in de stilte.

Stille Annick

Ode aan de Stiltehoeve

Ik heb het jaar mogen inzetten met een unieke ervaring.

Dit is wat ik in het gastenboek van de Stiltehoeve Metanoia nagelaten heb.

Wat deze Stilteweek mij bracht?

Haast woordenloos voel ik me...

Toch een kwetsbare poging:

- een gekanteld perspectief op heel wat terreinen

- Shanti! Rust en een diep gevoel van innerlijke vrede

- Bijzondere ontmoetingen en prachtige "cado's" van mijn mede-stilte-week-genoten

- Een overheerlijke kennismaking met de vegetarische keuken

- De kracht en de wil  om te leren en mijn 'spirituele' pad verder te verkennen

- De prachtige natuur die me zoveel verrast heeft dankzij aandachtig kijken en luisteren

- Een pak meer vertrouwen zonder te weten wat de toekomst brengt

- En nog zoveel meer...

Door dit alles ben ik regelmatig overspoeld door een ontzettende dankbaarheid, tot ontroering toe.

De Stiltehoeve een mijlpaal in mijn leven. 1000*maal dank.

Men zegge het voort..., dat zal ik alvast zeker doen!

Bij deze voeg ik nu dus de daad bij het woord.

Echt een prachtig initiatief! 👐

Zie je het even niet meer?

 Maakt de waan van de dag je compleet onrustig, gejaagd en ontevreden?

Nood aan een omgeving die je ondersteunt om vernieuwende ideeën te laten opborrelen?

Bekijk dan even of de Stiltehoeve je kan helpen.

Want in de volgehouden stilte kantelt uiteindelijk het perspectief...

Een Annick, in ZEN - modus 

Ps met dank aan Marleen om me de weg te wijzen! 💝

Stilte...

Hey,

Veel kerst- en nieuwjaarswensen ontvangen, dank je wel hiervoor!

Ook van harte van mijn kant:

- Dat 2016 jullie mag brengen wat je nodig hebt om in je kracht en energie te zitten.
- Dat jullie vanuit die kracht ook de mindere momenten, periodes kunnen be- en overleven.
- Dat jullie gespaard blijven van virussen, bacteriën, slechte groeicellen, blokkerende gewrichten...
- Dat jullie dicht bij jullie zelf mogen blijven

Zoals de meesten wellicht hebben wij ook hier een drukke periode achter de rug. Vol mooie momenten, met het gezin, met familie, met vrienden. Veel praten, thuis op verplaatsing. Spelletjes spelen. Lekker eten. Uit de normale structuur en gewoontes. Veel groene dingetjes dus, maar nietttemin toch een drukke bedoening, waar niet zoveel plaats is om de rust en stilte in jezelf te voelen.

Ik vertrek nu voor een weekje stilte. Bedoeling is tot vrijdagmiddag maximaal de stilte "zijn werk te laten doen". Stilte tijdens het eten. Stilte door het maximaal bannen van de digitale wereldjes. Stilte om beter te kunnen luisteren. Beter te kunnen voelen. Dichter komen bij jezelf, de natuur.

Ik kijk er naar uit, dat alleszins. Met positieve spanning. Wat dat met me zal doen, daar ben ik heel nieuwsgierig naar. Geen doelstellingen hier. Let it come. Wait and see and feel.

Ik vertel jullie er zeker over in een volgend blogbericht.

Tot later,

Annick