Sorry ik ben even uit blogmodus geweest. De groene dagen maximaal uit huis gegaan en besteed aan bezoekjes, gaan eten, korte wandelingen, tijd met kindjes en natuurlijk ook aan allerhande geregel (niet in het minst met de verkoop van ons paard en de zoektocht naar een meer geschikt paardje).
Ja, en dan moet je dat allemaal persen in die 7 dagen waarin je daarvoor voldoende energie hebt...
Ondertussen zitten we hier terug in ons ziekenhuisbedje op t zesde verdiep (= de chique verbouwde afdeling), verbonden met de bekende slangetjes en zakjes. Chemo-Gruwels zijn al een paar uur geleden in mijn lijf gepompt. Normale eerste bijwerkingen tot nu toe: ttz bij eerste chemozakje prikkeling in mijn neus, loopneus, ijl gevoel in mijn hoofd en nu ondertussen de Chemo-mantel die op me gegooid raakt. Die mantel heeft vooral een zware kap denk ik want mijn hoofd weegt plots meer en mijn ogenleden wegen een pak zwaarder. Qua medicatie geen wilde verhalen te vertellen dit keer. Enkel mijn misselijkheidspillen waren ze vergeten (zoals vorige keer), maar dit keer dacht ik er net op tijd nog aan. Heb die pil op de valreep nog kunnen innemen voor start chemo, moet eigenlijk 1uur voor start chemo, maar ja dat is muggenziften 😏
Ook een interessant nieuwtje (toch voor mij) over mijn favoriete Mijn Drol pil (zie eerder berichtje " pillen slikken een kunst?" ). Die pil moet ik vanaf nu tem dag 7 elke dag 2 maal innemen (cortisone). Wel, tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis moet ik die niet meer inslikken, want ze kunnen die ook vloeibaar via een spuitje in mijn katheder toedienen! Wacht het wordt nog beter (voor mij😇): ze kunnen die pillen in hun apotheek laten "omhullen" door een capsulleke - zoals vaak bij andere pillen - zodat je geen last meer hebt van die kiezige smaak. Eureka! Ze doen dat niet standaard omdat niet iedereen daar last van heeft, zeggen ze. Ik weet het niet...de scepticus in mij vermoed dat er wellicht heel wat mensen zijn die er niks van zeggen, die niet willen klagen of zo. Blij dat we van dit kleine ongemakje verlost geraken zo halfweg de reis.
Voor de rest ook nog eens mijn stoute assertieve schoentjes aangetrokken en gevraagd aan dokter waarom ik na deze kuur terug onder de PET-scan moet? Mijn redenering: op vorige scan, genomen na 2 kuren, was niks meer te zien, dan zal er na 4 kuren toch ook niks meer te zien zijn? Was ook beetje een vraag uit eigen belang, want elke halve dag in mijn 'groene week' die ik niet in een ziekenhuisomgeving moet doorbrengen is meegenomen! Het antwoord van mijn dokter was naar goede gewoonte weer even kort en nuchter als altijd: " om te kijken of het niet terugkomt. Gebeurt uitzonderlijk wel eens." Yes, en dan wens je soms dat je wat minder assertief bent.. Alhoewel ik dat ook al als mogelijk antwoord had bedacht. Iedereen dus duimen in eerste week september dat Mr Hodgkin geen manier gevonden heeft om de Chemo-Gruwels te slim af te zijn!
Hieronder nog een fotootje vers van de pers waar ik geniet van een lieve knuffel van mijn grote vent!
Tot gauw,
Annick
De 'kerstboom' naast je bed is inderdaad goed gevuld! Keep going meid! En laat je niet van de kaart brengen door 'gebeurt wel eens'. Dat betekent alleen dat het meestal niet gebeurt :-)
BeantwoordenVerwijderenDikke kus