donderdag 15 oktober 2015

Rekenen en tellen!



Dag trouwe blogvolgers,

De klokjes zijn niet meer te stoppen nu! Tellen jullie mee af?

Aantal te slikken chemopillen: simpele tafel van drie:

4*3 = 12 -> 15/10
3*3 = 9   -> 16/10
2*3 = 6   -> 17/10
1*3 = 3   -> 18/10
0*3 = 0!  -> 19/10


Aantal dagen chemo vanaf vandaag? Dat is een twijfel-gevalleke maar max 4 misschien 5. Snelle tellers en plichtbewuste volgers (grapje) gaan nu misschien zeggen: "Nee, het is toch zeker dat het nog maar chemo is tem zondag ==> nog 4 dagen chemo. Dat heb je toch zelf al geschreven dat de dokter die dag 8 toch geschrapt had?" Awel dat dacht ik ook. Maar zoals al wel eens eerder is gebeurd, is het verhaal niet elke dag helemaal hetzelfde. Dus na zekerheid is er terug twijfel gezaaid. Hoezo?  Gisteren voor mijn vertrek naar huis nog een korte visite van mijn dokter en dat klonk toen zo:

- dokter:  "Misschien dat we dag 8 overslaan, we wachten nog af hoe je bloedwaarden 19/10 zijn."
- annick  "Oei, ik dacht dat ik gisteren verstaan had dat we dag 8 zeker niet gingen doen?"
- dokter: "Een Duitse studie heeft aangetoond dat het effect van de dag 8 chemo te verwaarlozen is, dus we gaan nog zien of we dag 8 gaan doen of niet."
- annick: stilte maar volop gedachten in mijn hoofd in de trant van "Oke dan is het toch logisch dat we die dan niet meer doen? Ik heb dus al wat baxters gekregen die niet echt nodig waren om Mr Hodgkin te verslaan, maar wel mijn lichaam geen deugd doen?"

Maar kijk ik heb het daarna losgelaten. Het zal nu niet meer op die ene chemo-baxter aankomen he.

Ik voel me sinds gisterenmiddag alleszins terug beter en kan terug huishoudelijke klusjes aan. De cortisone die nu terug opgestart is pept me op ondanks de chemo. Straks (maandag) gaan we die terug moeten afbouwen en dan ervaren we onze laatste chemo-dip. Niks om naar uit te kijken en toch wel want daarna kan ik de fase "Behandeling tegen Mr Hodgkin" succesvol afsluiten. Er was al een lieve collega die suggereerde dat ik  de naam van de blog dan kan veranderen want Gevecht is dan niet meer van toepassing :-).

Afgelopen weekend heb ik alvast voldoende groene energie opgedaan om de komende moeilijkere periode door te komen.

Zaterdag met mijn familie naar Nieuwpoort lekker visje gegeten in een "echt" visrestaurant op de kaai. Daarna nog een wandelingetje langs een stuk van de voor mij toen nog onbekende Nieuwpoortse jachthaven.




En zondag met de lotgenotenvereniging samen met het gezin naar Planckendael. Dat laatste was zeker ook fijn, want dan kan je toch ook even met mensen praten die het al eens meegemaakt hebben, ook al is elk verhaal individueel. Bovendien was het prachtig weer. Ik ben er toch in geslaagd een stuk van het park door te wandelen, al voelde het 's avonds aan alsof ik een zware sportinspanning had geleverd, maar dat nam ik er wel graag bij.











En kijk maar eens goed naar de foto's: daar zijn wenkbrauwen te zien he? Zelf getekend! Ze zijn nu immers helemaal verdwenen. Wat oogpotlood en blush en zo creƫren we toch een look waarin jullie de jullie bekende Annick voldoende herkennen (en vooral ook ik mezelf :-)). Nooit gedacht dat ik nog in die mate met make-up ging bezig zijn. Al is het niet een dagelijkse routine maar alleen bij speciale gelegenheden.


De aftellende Annick

1 opmerking: