Balanceren

Hey,


De storm in mijn hoofd is - net als de grote orkaan Patricia - wat afgezwakt. Het is echter nog steeds een chaotisch rond wervelend geheel van gedachten en emoties,  met een windkracht die me nog regelmatig van mijn sokkel dreigt te blazen.  Ik blijf me gejaagd, onrustig voelen en mijn lontje is nog regelmatig veel te kort. De innerlijke rust die ik regelmatig vond in de groene dagen tussen de chemo-cycli door is ver te zoeken.

Toch heb ik meer houvast gevonden en voel ik me mentaal al wat sterker.De orkaan is dus als het ware aan land gekomen en hierdoor in sterkte afgenomen. Annick Paniek is even het zwijgen opgelegd.

Dankzij krachtige riempjes onder mijn hart van enkele lieve supporters.
Dankzij een goed gesprek met een psychologe
Dankzij meer duidelijkheid op de in stukken gekapte olifant genaamd "Back in business?"
Dankzij bewust ademen
Dankzij tijd
Dankzij ...

Hoe geraak ik Back in Business? "Business" erg ruim gedefinieerd dan. Inderdaad ook terug aan het werk, maar evengoed terug fysiek op kracht, terug krachtiger mentaal, hoe "in het leven staan" na dit avontuur, in al zijn aspecten.

Olifant "Back in Business? - laten we ons haar een koosnaampje "BIB?" geven - is dus opgedeeld.
Eerst gaan we de slurf aanpakken. De slurf is een essentieel onderdeel: zonder dat kan een olifant zich niet voeden en gaat hij dood. Hij zorgt letterlijk en figuurlijk voor het in balans blijven. Net wat ik nu het meeste nodig heb, voeding en balans.



Vanaf volgende week mag ik mee instappen in het O-Balance Revalidatieprogramma voor kankerpatiënten. Dat begeleidt je een 4-tal maanden in de heropbouw van je fysieke (conditie, spierkracht) én je psychische revalidatie. Dat laatste volgens je eigen noden en ik heb er wel wat. De fysieke revalidatie doe je 2 maal per week in een vaste groep van max 10 mensen met een programma afgesteld op jouw nulmeting. Die nulmeting (een fietsproef) leg ik vrijdag af. Mijn uiterlijke nulmeting - nu we bijna aan het einde zijn van de 21 dagen van cyclus 6:

NA                                                                                   VOOR

Het doet me deugd daar niet alleen voor te staan. Het is wellicht ook goed dat ik er niet alleen voor sta. Bijvoorbeeld al mbt de fysieke revalidatie. Mijn geest luistert niet zo goed naar mijn lichaam en het gevaar van "er in vliegen" en nadien op de blaren moeten zitten is tamelijk reëel. Zo was ik enthousiast over de mogelijkheid om deel te nemen aan de scouts herfstwandeling op 21/11. Ik zag het al als een leuke familie-uitstap en was tegen Nico bezig over het verwittigen van oma's en opa's, van zussen en schoonzussen om mee te gaan. Tot mijn altijd rustige echtgenoot droogweg zei: "Denk jij nu echt dat jij tegen 21/11 10km zal kunnen stappen?". Voetjes daalden terug neer op de aardbol. Plan werd opgeborgen. Het is wel goed vast te stellen dat ik dus duidelijk wel wil. Soit, de fietsproef zal wel aangeven waar we staan. Al lichtte een kleine wandeling met Divo, waar ik op een gegeven moment dacht effe met hem te draven ipv te stappen, een tip van de sluier op. Na 10 looppasjes was ik compleet buiten adem en na dat wandelingetje bekaf.

Er is dus een plan voor de komende fase en dat brengt meer rust voor planner Annick. Daarnaast zal ik moeten leren om de dingen meer op me af te laten komen, om de zaken tijd te geven zonder dat al direct te willen uitdrukken in concrete timings. De zaken veel minder te willen forceren en mijn "hurry up" dus naar de achtergrond te duwen. Minder druk te ervaren door wat ik denk dat anderen/de maatschappij verwachten. Meer egoïstisch te zijn op dat vlak en écht te leren luisteren naar mezelf. Dat is voor mij een véél grotere uitdaging dan de fysieke revalidatie. De wil om dit aan te pakken is wel even groot.

Iets helemaal anders. Ik twijfel er aan deze blog verder te zetten. Enerzijds blijft het nog steeds een mooi middel om jullie samen op de hoogte te brengen. Anderzijds is  het niet altijd bevorderlijk voor mijn hierboven beschreven valkuilen. Ik weet het nog niet. De frequentie van de berichten zal alleszins verder afnemen. Vroeger betekende dat vaak  "Oei, het gaat wellicht niet goed met Annick". Dat hoeft het dus nu niet altijd meer te betekenen.

Lieve groeten,

BIB-Annick