We gaan verder met kuur 5, vandaag dag 6. Geen pijntjes, geen grote ongemakken.
Elke dag wat zakken in energie en uithouding om iets actiefs te doen (een gesprek, een wandeling, een huishoudelijke klus), maar ik zou direct "tekenen" mocht het daar bij blijven voor deze cyclus. Wellicht komen er nog moeilijkere tijden volgende week of zelfs al straks of morgen, maar NU is het dus best te pruimen.
Veel kanker-gerelateerde zaken heb ik dus niet echt te vertellen. Niet erg. Als ik zo de "koppen" wat volg online dan zijn er meer dan genoeg artikels, getuigenissen, liedjes e.d. die mij en jullie er aan herinneren dat het alom tegenwoordig is.
Ik geniet dus van de kleine dingetjes hier in de buurt
- Lekkere quiche maken, nieuw recept met Grimbergen bier en dito kaas (alle 't was Chimay want Grimbergen niet te vinden)
- Mijn evenwichtskunstenaar Andres aan het werk zien op zijn skateboard
- Amazone Britt met volle teugen zien genieten van het door de plassen stappen, draven en galopperen
- Een regenboog in het grillige weer
- Ontwerpje bedenken voor een her aan te leggen klein stukje van onze tuin
- Divo uithalen en hem wat laten grazen aan de kant van de weg
- Sfeer opsnuiven van de OZ-fuif gisteren via geposte FB foto's
- Foto's trekken van speelse Hakuna en Matata in onze boom (we hebben er maar 1)
- ...
Enkele sfeerbeelden:
Voor de moment is "denkertje Annick" ook in off-modus. Geen grote levensvragen die keer op keer in mijn hoofd malen. Ontwijk ik de zaken of ben ik net goed bezig? Wie zal het zeggen.
De quote hieronder moedigt me aan verder te gaan in mijn huidige gemoedstoestand. Maar ja, evenveel meningen als er mensen zijn. Ik zal er die moeten uit kiezen waar ik me het beste bij VOEL
Iedere existentiële vraag komt voort uit vertwijfeling en vrees.
Het zoeken naar antwoorden op de grote Hoe
en Waaromvragen is een poging om
controle te krijgen over de onrust die we voelen.
Maar het gaat er niet om dat je op iedere
vraag een sluitend antwoord vindt.
Waar het om gaat is dat je je kunt ontspannen
in het ongemak van het niet-weten
Of deze, in dezelfde trand
Het loslaten van al onze mentale structuren
van houvast en controle is de grootste stap
naar een leven van eenvoud en geluk.
Vertrouw op de kracht die reeds spontaan
en moeiteloos zorg voor je draagt.
Ontspan, en open je voor de
levensstroom van het moment.
Lieve groeten, Annick
Geen opmerkingen:
Een reactie posten