Even vanuit de 13de verdieping verslag uitbrengen.
Alles is gelopen zoals we het al wat kennen. Ttz met de nodige vergissingen en vergetelheden. Het is moeilijk om me dan niet te ergeren. Ergernis die voortvloeit uit ongerustheid en onzekerheid. Ik wil het liefst van al gewoon kunnen vertrouwen op, toch kan ik ook vandaag een paar VBN geven die vanuit het standpunt van de patiënt gezien je niet op je gemak stelllen. Maar dit keer ga ik ze niet in het lang en het breed vertellen, heb geen zin om er verder energie in te steken en alles is uiteindelijk oke.
2u chemo = 3 chemogruwelzaktjes zijn mijn lijf binnengesijpeld en dat voel ik direct. Wisten jullie dat op een van die zakjes een wel erg troostende boodschap staat? Kijk maar eens op de foto onderaan.
Nochtans ik was onaangenaam verrast bij het bekijken van de resultaten van mijn bloedanalyse van deze ochtend:
* rode bloedcellen: verder gezakt tot 3 , minwaarde = 3.8 --> bloedarmoede
* bloedplaatjes: veder gestegen tot 131000, toch nog onder de minimumwaarde van 150000
* witte bloedcellen: verder gezakt tot 2500 terwijl de min daar 4500 is --> infectiegevaar hoog
Compleet gebuisd dus ondanks de extra chemo vrije week. Ik voelde me nochtans wel sterker maar het vertaalt zich dus niet echt in mijn bloed. Als je dan daarna een infobrochure leest rond chemotherapie waarin letterlijk volgende zin staat: " de nevenwerkingen van de chemotherapie kunnen sterker zijn naarmate de bloedwaarden te laag zijn", slaat de angst voor wat komen gaat de komende weken wel toe. Maar er staat "kunnen" dus moeten wij onze angst ook "kunnen" in bedwang houden! De dokter heeft me enigszins gerustgesteld door aan te geven dat hij de dosissen wel aangepast heeft aan mijn toestand. Dag per dag.
En de chemo-gruwels zeggen alvast "we care about you"!!!
Gekke bekken selfies met Nico was leutig en positief vandaag.
Of het wachten opvullen met wat pogingen tot selfies zonder selfiestick :-)
Enjoy!
Annick
Geen opmerkingen:
Een reactie posten