Haartjes - deel 2 - snel afscheid nemen!

Goedenavond,

Wie mijn bericht gisteren las weet dat ik sinds gisteren mijn haartjes aan het verliezen ben.

Awel, vandaag was dat nog wat meer dan gisteren en waren de plukjes ook al wat groter. Ik raakte ook redelijk sterk in een routine verzeild van door de tuin wandelen en continu door mijn haar gaan en de losse haartjes laten vliegen met de wind , weg onze borders en de polders in. (Kunnen haren aanzien worden als meststof voor de natuur, mmhhhh... chemo besmette haren wellicht niet). Dat was emotioneel niet hard, het was een soort mantra, het bracht me zelfs rust en aanvaarding, raar... Handig bovendien om dat buiten te doen zodat je ganse huis, kussens, zetels niet vol hangen.

Natuurlijk dunt je coupe zo wel heel snel uit en daardoor kwam dan de drastische beslissing vanavond om er de tondeuze in te zetten. Tot grote hilariteit en zenuwachtigheid van onze kids! Buiten op het terras kwam dan het grote moment aan en hebben we eigenlijk veel gelachen om de verschillende looks die mama kreeg als dat stuk eraf was en dan een ander stuk.

Het resultaat is ... een "skinhead-coupe met gevarieerde schakeringen". Manlief Nico is natuurlijk ook geen specialist met tondeuzes en er is dus ook wat ongelijkheid, mede doordat op sommige plekken mijn haar al weg is en andere nog niet, wat dus stoppeltjes geeft. Andres vond dat ik wel iets weg had van een hyena (de waarheid komt uit een kindermond) en ik moest daar eigenlijk zo hard om lachen, zelfs nu als ik het schrijf. Voor de rest geeft mijn gezin me veel complimenten over "wat een mooie vorm mijn hoofd wel niet heeft" (Sinead O'Conner :-)) . En kreeg ik veel knuffels die deugd deden.

Oke, na de schapen scheerbeurt ging het richtig douche. Ook dat is weer een nieuw gevoel. Want waarmee was je een kaal hoofd: met shampoo, met douche-creme, met niks? Toen ik de kraan dicht deed gingen m'n handen automatisch over mijn hoofd om mijn haar uit te wringen, ook grappig gevoel. En erna smeer ik mezelf helemaal in met bodymelk en ja, dat kale koppie mag dat ook bodymelk hebben of moet dat iets speciaals zijn? Ik heb er maar mijn speciale bodymelk op gewreven enne geen nevenwerkingen ondervonden..

Voor de nieuwsgierigen onder jullie: valt al je haar dan uit, overal? Naar 't schijnt wel. Wenkbrauwen (nog niet ingezet), oksels, benen, zelf tot je wimpers kan verdwijnen. Vandaar dat ik het momenteel vertik om mijn okselhaar en nu toch wel te lange zwarte haren op mijn melkwitte scheenbenen zelf weg te doen. Tot nu toe echter daar geen verdunning te bespeuren. Ja daar waar je het wil, krijg je dan het deksel op je neus. Voorlopig... En oh ja, ook in de intieme streek zal ik weer een maagdelijk (hhm, hhm) jong meisje worden.

Dus de bestelde mutsjes zijn bovengehaald, gepast en bekeken in de spiegel en dat is echt nog wel wennen hoor. Ik heb er net nog een paar kleurkes bijbesteld met de cadeaubon die ik kreeg van mijn lieve collega's van OZ projectmanagement (zo lief!) , want ik had wel een reden om me nog wat te verwennen. Je moet die dingen over je oren dragen - zoniet zie je er echt niet uit, want dan gaan je oren flappen. Probleem is dat dat je gehoor natuurlijk wel wat afremt. Bovendien heb je het gevoel dat je met een muts in je huis rondloopt - euh wat natuurlijk ook gewoon letterlijk zo is. Maar het is zomer en dat voelt raar! Ik denk dat ik thuis gewoon "bloot" ga lopen.

Laatste vaststelling: fris aan 't kopke. Ik kreeg het vanavond direct koud aan mijn koppie toen het avondwindje onze living binnen waaide. Amai, ik ga geen last hebben van dienen hittegolf vanaf morgen, al mag ik nu zeker niet in de zon zonder hoofddeksel.

Tot slot: paar uurkes ziekenhuis vandaag voor nog maar eens een controle en alles was toppie, nog veel meer toppie dan zaterdag. Witte bloedcellen en bloedplaatjes helemaal terug zoals het hoort. Ongelooflijk hoe dat zelfs op zo'n korte tijd (sinds de waarden zaterdag) terug kan beteren . Dus tot en met zondag geen ziekenhuizen meer en amper medicatie te nemen: joehoe!

Het was een mooie groene dag vandaag, weer een groen streepke bij om te koesteren.

Tot morgen,

Annick