Boven water

Hello,

Even kort laten weten dat ik sinds een 2-tal uurtjes weer wat boven water ben na een moeilijke slapeloze nacht en een lastige dag zowel fysiek als mentaal.

Op dit moment vindt het afscheidsfeestje van onze dochter Britt plaats op haar lagere school Manitoba. Daar heeft ze 9 jaar van haar 12 jarig bestaan veel en ook een mooie tijd doorgebracht. Ik kan er tot mijn spijt niet bij zijn, omdat ik me te zwak voel en vooral omdat ik het risico niet mag lopen nog extra infecties op te doen. Maar ik ben heel hard in gedachten bij haar en zal morgen kunnen meegenieten dankzij foto's en filmpjes.

En geloof me, hoe graag ik er had willen bij zijn, echter nog een extra Mister of Miss Bijwerking kan ik missen als kiespijn. Trouwens kiespijn heb ik vandaag heel veel gehad: de muizen hadden zich verplaatst van mijn organen naar mijn gebit: trekken en sleuren om de kaas van tussen mijn tanden te halen? Samen met tante Mucositis (die vannacht nog een tandje bij gezet had) vormden ze een krachtig team die me de nodige slagen hebben toegebracht. Combineer dat met een maag die lastig doet (van de vele kanjers van pillen die ik moet slikken) een te strakke band die rond je voorhoofd spant en dus koppijn  geeft (niet weg te krijgen met Dafalganneke) en regelmatige pijnscheuten links en rechts en dan kan je je een beetje inbeelden wat er dan allemaal door je heen gaat. Of nuance, wat er door het hoofd van een dame als Annick Gunst heen gaat!

Ik denk trouwens dat ik alles heel intens voel of beter omzet in gedachten in mijn hoofd. Ik kan de pijnen, ongemakken die ik heb heel moeilijk niet omzetten in gedachten zoals "gaat dat hier nog lang duren", " pff dit is toch wel heftig", "euh, is dat eigenlijk nog wel normaal", "shit ik wil weten wanneer het zal stoppen" etc etc etc.. En ja, ik weet dat het compleet nutteloos is maar die knop omdraaien als je tot niet veel meer in staat bent dan "strike-gewijs" liggen is verdomd moeilijk. Een koptelefoon met muziek beluisteren, proberen iets te volgen op TV en nog van die trukken duwen de gedachten en intensiteit van de ongemakken die ik ervaar soms inderdaad wel wat weg

Genoeg over mijn pijntjes en verdrietjes.  Ik ben hoopvol voor morgen maar weet ondertussen dat er geen garanties zijn: niet in het mindere, maar dus ook niet in het goede. Maar hopen doen we wel en dat mag.

Heel straks begint de grote vakantie! Allée toch in kinder- & studentenland. Maar voor de meesten onder jullie wellicht ook een wat rustiger tempo met leuke uitstappen en mogelijks een reisje. Geniet ervan, dat gaan wij hier in elk goed momentje ook doen.

Tot slot: examens gedaan, puntjes zijn verdeeld: ondanks ook voor hen geen evidentie mogen onze Britt en Andres trots zijn op hun realisaties. En zelfs al waren de puntjes minder dan waren we nog apetrots op hen.

That's all folks for today

Annick