Evolutie haargroei

Heyla,

Vandaag een wat luchtiger onderwerp, dat mag ook al eens dacht ik zo :-).

Gisteren was een speciale dag. Na bijna 1 jaar voor 't eerst terug naar de kapper!

Mijn voorlaatste professioneel uitgevoerd snitje - ergens rond mijn verjaardag vorig jaar - zal ik niet snel vergeten. Gedwongen en pro-actief vooruitziend op massaal verwacht haarverlies, ging ik toen van lang naar kort. Via een kapster aan huis vielen op onze eigenste keukenvloer de lange lokken op de vloer.

Een paar weken later, na de eerste chemo-kuur, ging het dan van kort naar de beroemde Sinead O' Conner-coupe, dankzij een hilarische, eveneens onvergetelijke, "tondeuze scheerbeurt" op ons terras uitgevoerd door mijn gezin. Uiteindelijk eindigden we met nul-haargroei: 't kopje, boven en rond de oogjes, okseltjes, scheentjes en ook het driehoekje stonden in hun blootje. Hier voor de beeld-denkers onder ons wat snap-shots, enkel van 't kopje weliswaar :-).

Sinds december is er terug leven in de brouwerij van de haar-productie-fabriek "AG".

We startten uiteraard met de stoppeltjes look. Nieuwsgierig keek ik uit naar wat er tevoorschijn ging komen. Want daar hoor je de wildste verhalen rond: van enorme kleurveranderingen (bruin wordt bv blond) tot verbazend anders aanvoelende en bewegende haren. Wat zou bij mij tevoorschijn komen? Omdat ik mijn haar vooraf kleurde zou ik nu ook voor 't eerst zien hoeveel grijze haartjes ik al verzameld had. En ja, stiekem hoopte ik op zero-grijze haartjes, denkend dat die volledig nieuwe haren zich terug in mijn jeugd-jaren zouden wanen.

Bummer! De kleur van mijn haren bleek lekker donker te blijven, met een opvallende grijze bles vooraan. In het begin vond ik die wel karaktervol. Naarmate de groeispurt verder werd ingezet, bleek dat er vooral op vlak van beweging een verschil is met vroeger. De licht golvende haren bleken tamelijk sterk te krullen én bovenop mijn hoofd was mijn haar vooral geïnteresseerd om hoge pieken te bereiken. Steeds hoger reikend en geen zin om om te slaan. Net alsof het golven van de zee waren die op hun hoogtepunt bleven staan. Het wit-grijs van mijn bles was dan het schuimende water van de golf. Achteraan een landschap van "bekjes" zoals een net omgeploegde polderakker (tja, dat zal van die ijverige boerin geweest zijn he -> remember de post met mijn Stijn Streuvel poging?).

Gisteren vond ik dan dat er lang genoeg gespaard was. Verder sparen voor lang haar zag ik niet meer zitten. Natuurlijke look inclusief karaktervolle grijze bles werd na wat getwijfel toch nog wat te vroeg geacht. Toen ik gisteren mijn vertrouwde kapper binnenstapte en "help" als intro gebruikte, kwam er spontaan een "Oh, maar het is nu ook mooi, precies een "tomahawk-kapsel", je kan er een mooie hanekam van maken". Voilà, en zo komen we terug in het circuit van knippen, wassen, kleuren en drogen. En dat doet toch deugd!

Amai, beeld-denker als ik ben, verschiet ik toch van de evolutie die je ziet in de beelden die ik hier post en dat op bijna 1 jaar tijd en enkel nog maar op vlak van een uiterlijk gegeven. Innerlijk in mijn ziel, hart en mind is er ook wel een en ander aan de gang. Dat weten jullie al! En die ontdekkingen zijn belangrijker, boeiender en ook moeilijker dan evoluties in haargroei.  Maar laat ons het vandaag toch maar luchtig houden.

Tot de volgende,

Annick