Kwelduivels en gevoelige snaren

Hallo,

Door te verlangzamen, te verinnerlijken én meer van moment tot moment te leven in alle eenvoud, ben ik de laatste week in staat geweest om rust te brengen. Hierdoor kwam spontaan terug wat meer energie om de kleine dagdagelijkse dingen af en toe te doen. Meer niet.

Ik voel me nog steeds heel fragiel en kwetsbaar. Geen grootse dingen mogelijk, Zo heb ik met veel pijn in mijn hart moeten toegeven dat mijn Camino-reis te vroeg valt. Ik heb er niet de fysieke en mentale weerbaarheid voor. Dat toegeven was een moeilijke omdat ik deze reis nog tijdens mijn behandeling gepland had en zag als een soort afsluiting van gans het Mr Hodgkin verhaal. Te vroeg teveel geëist van mezelf, again.. Terug sterk zijn en flink willen zijn, zo snel mogelijk was dan het denkpatroon. De Camino leert me dus nu al een les.

En oh ja, de kwelduivel-stemmetjes zijn er nog steeds. Ze manen me aan actiever te zijn, meer na te denken zodat ik zo snel mogelijk eindelijk eens weet wat ik wil. Ze willen me het idee aanpraten dat ik toch ongelooflijk mijn tijd aan het verdoen ben en de kansen niet grijp om nu unieke grootse ervaringen op te doen. Ze zeggen me dat ik zwak ben, wel veel zeg maar weinig doe, etc.. Kennen jullie die stemmetjes ook? Vroeger nam ik ze heel serieus. Ging ik er helemaal in mee, identificeerde ik me ermee. Of ik vocht er tegen en verloor op die manier tonnen energie.


Nu ga ik al eens vaker gesprekjes met ze aan. Zo van "Hi, ben je daar weer mijn lieve duiveltje. Ik weet dat je gewoon bent dat ik actiever ben, zeker met mijn hoofdje. Maar dat gaan we nu even niet doen. Maar wees gerust, ik zal nog wel denken, actie ondernemen. Maar nu even niet, oke?"

Ik aanvaard dus meer dat ze er zijn, die lieve duiveltjes, kijk er wat meer met liefde en mildheid naar. En.... ja dat helpt, toch bij mij. Lukt het altijd? Bijlange niet. Zeker nog niet als ik de snelheid teveel opvoer, dan raak ik nog verstrikt in mijn oude vallen. Maar ook dat is niet erg. En perfectie hoeft niet... :-)

Probeer ik mezelf niet teveel te veranderen? Nee, ik denk het niet, want tegelijkertijd is er een proces van aanvaarden van "mijn basics". Ik ben nu eenmaal iemand die:

- veel denkt (yep, en een "te" daarin leidt tot het te moeilijk maken, tot piekeren)
- snel denkt en associeert (yep, en daardoor is het soms moeilijk beslissen en kiezen)
- visueel is ingesteld, in beelden denkt (yep, dat hadden jullie wellicht al door...)
- gevat/sterk is met woorden (yep, ik erken dat nu meer en meer)
- gericht is op anderen (yep, ik wil het zo doen dat anderen tevreden zijn, geholpen zijn)
- de ervaringen/indrukken die ik opdoe diep verwerk (yep, serieus madammeke)
- op zoek gaat naar nieuwe sensaties ( yep, nieuwe mensen, nieuwe ervaringen I love it)
- een sterk werkend stop-check systeem heeft (yep, analyse & risicootjes inschatten, de beste keuze willen maken, "te" daarin is perfectionistisch en faalangstig zijn)

Laten dat nu net de kenmerken zijn van mentale hoogsensitiviteit.
Het is belangrijk dat ik mijn gevoelige snaren ken om er zo wat beter mee te leren omgaan. Ook voor anderen is het misschien handig te weten, vandaar dat ik ze graag deel:


1) Rust integreren --> "Ik zou zo graag rust hebben in mijn hoofd..." 

ik moet leren regelmatig ontprikkelen, rustmomenten inbouwen is een essentiële
dus niet steeds aan 200km/u verder willen rijden :-)

2) Eerlijkheid  --> "Ik heb het moeilijk met mensen die niet doen wat ze zeggen"

ik moet leren empathisch kijken naar personen die ik als oneerlijk ervaar
dus niet me ergeren,

3) De goede bedoeling zien --> "Ik bedoel het echt wel goed hoor..."

ik kan moeilijk tegen aanvallen op mijn persoon, wel op gedrag dat ik vertoon

4) Echtheid --> "Ik hou ervan wanneer je echt bent"

ik heb graag diepgang en hou van mensen die hun kwetsbaarheid tonen, hou niet van lange oppervlakkige gesprekken, heb graag dat met volle aandacht wordt geluisterd

5) Meedenken --> "Ik heb zelf ook mijn ideeën"

geef me gerust een kader, stel gerust grenzen maar laat me daarbinnen voldoende vrij

6) Geloofd/gehoord worden --> "Het is echt waar..."

omdat ik het goed bedoel, omdat ik van eerlijkheid hou is het belangrijk voor mij dat ik van anderen bevestiging krijg, dat ik voel dat wat ik zeg/doe geloofd en gehoord is

7) Voldoende tijd --> "Geef me de tijd die ik nodig heb..."

voorbereiding, structuur, regelmaat, opdelen in stapjes helpen mij focussen en ja dat kost vaak wat meer tijd

8) Verbondenheid --> "Ik vind het zalig bij jou..."

ik voel me goed bij mensen die bewust tijd en aandacht geven, me eens goed knuffelen en me goed kennen en me daarin erkennen. dan voel ik me verbonden en dat heb ik nodig


Herkennen jullie mij? Amai, een ganse boterham he. Het is voor mij dan ook een hele ontdekking.

Misschien herkennen andere mensen zich hier ook in en helpt het hen hun gevoelige snaren beter te stemmen. Ik gun het iedereen.

Annick