Overgeven

Fijne goedemorgen,

Kennen jullie dat, dat er iets onverwachts op je pad komt op het moment dat je het het meeste nodig hebt? Het is niet iets concreet waar je voorheen naar verlangt, dat bewust op je bucket-list stond. Je doet bv iets zonder dat je een bepaald doel voor ogen hebt en plots ervaar je een wauw-effect en realiseer je je dat het "als geroepen komt". Voel je opluchting, rust, blijdschap, vertrouwen en zie je 't weer zitten. Het is me al meermaals overkomen, zeker nu in deze speciale periode in mijn leven. Ook onlangs weer.


Mijn ge-jo-jo qua energie & optimisme blijven heftig op en neer gaan, Vorige week tijdens het verlengde weekend zakte de jo-jo terug erg laag en bleef daar op zijn dieptepunt hangen. Ik voelde me zo leeg, zo lusteloos, geen zin om op te staan en de dag aan te vatten, je de dag doorslepen. Pijn in mijn bovenlichaam alsof mijn ribbenkast een paar maten kleiner geworden is en mijn hart en longen geklemd raken





Mijn ingesleten patronen gaan dan jammer genoeg nog steeds gretig aan de slag ttz:

1. "Waarom-analyse", zoeken naar DE REDEN -> geen aanvaardbare voor mijn brein vinden.
2. "Zelfdestructie", hard op je kop kloppen: geen reden = stop dan met je zo te voelen, zwakkeling.

a) Door mijn toestand van bewust onbekwaam zijn komt daar nog bij: stommeling, je weet dat je niet zo moet denken en toch doe je het. Je hebt geen doorzettingsvermogen. Stop met je intellectueel geneuk Annick en pas verdomme eens toe wat je in al die boekjes leest!
b) En voeg dan nog een scheutje Schuldgevoel toe, want je bent niet de leukste in de dagen dat je gezin vakantie heeft, dat er een familiefeest is.
c) Tenslotte overgieten we dat met wat Zelfmedelijden: ik doe zo mijn best en toch voel ik me zo regelmatig echt in-slecht.

Een prachtige Cocktail om jezelf haast een KO te slaan of een OD te doen. Adviesje: Don't try it out, it's not good for your health!

En dan trek ik tenslotte naar mijn Stilteplekje. Moedeloos neem ik een boekje dat daar al een hele tijd ligt in het zicht, maar dat ik nog niet vastgenomen heb. Een oud boekje, ik heb het al sinds 2009.

Ik blader er wat door en zie dat ik al in een ver verleden "onderstreept" heb, maar blijkbaar niet tot het einde. Ik ga na vanaf wanneer er geen streepjes meer staan en kom op de titel van volgende hoofdstuk: AANVAARDING EN OVERGAVE.

Onmiddellijk ontkiemt alleen al het lezen van die titel een gevoel van "change" in mijn Zijn. Ik installeer me beter en de gretigheid om te lezen is plots groot. Tijdens het lezen gebeurt het dan, het wauw-effect dat ik in de 1ste alinea beschreef. Hieronder wat passages uit de 1ste pagina's van het hoofdstuk:

"Er zijn cycli van succes, waarin de dingen naar je toe komen en het je goed gaat, en cycli van mislukking, waarin ze verdorren en uiteenvallen en je ze moet loslaten om ruimte te maken zodat er nieuwe dingen kunnen gaan groeien. Als je je op dat moment vastklampt en verzet biedt, weiger je in feite mee te gaan met de stroom van het leven, en dan ontkom je niet aan leed. Negativiteit is verzet. Of het nu irritatie, ongeduld, woede, verdriet, wanhoop of verontwaardiging is. Het is een signaal dat je eraan herinnert dat je in hoge mate aanwezig moet zijn: "Opgelet, Hier en Nu - Word Wakker. Kom uit je hoofd. Wees aanwezig".

En natuurlijk staat er in dit boekje "De kracht van het NU in de praktijk" nog veel meer.
Dank je Eckhart Tolle om de "tol" in mijn hoofd te stoppen en mijn hart te raken! Die man is duidelijk bezig met zijn missie op deze aardbol te volbrengen. Wat hij doet zit zelfs in zijn naam verscholen!

Maandagochtend heb ik bij mijn therapeute waar ik sinds kort lichaamswerk doe,veel spanning uit mijn bovenlichaam kunnen loslaten. Door het uiten van mijn verdriet en woede via tranen, schreeuwen. Want wat je opkropt moet er uit daar ben ik ondertussen van overtuigd. Na 1.5u voelde ik me lichamelijk ook verlicht buitenstappen.

De volgende dagen stonden helemaal in het teken van OVERGAVE via bewust in het NU leven, via handenarbeid en oefenen in niet verder denken dan dit moment en heel erg belangrijk in Zelfliefde.

Ik besef ten volle dat ik hierover al eerder geschreven heb. Het lijkt of ik in herhaling val. Meegaan met de stroom van het leven is wellicht één van de belangrijkste levenslessen die ik te leren krijg. Vooral in de momenten dat het moeilijk gaat is dat nog steeds een mega-uitdaging. Keer op keer. Een ezel stoot zich geen 2de keer aan dezelfde steen, is een spreekwoord dat ik hier niet kan toepassen. Wel die andere: onbewust koppig zijn zoals een ezel :-). Maar kijk, ik aai het ezelinnetje Annick over haar bol, geef haar een lekkere wortel en een dikke knuffel. Doen jullie dat ook bij jullie ezeltjes?

Annick